Hoe kies je je gitaarversterker?
Ontworpen in de jaren 1920 om akoestische gitaren te versterken die zijn uitgerust met rudimentaire magnetische pickups, zette elektrische gitaarversterking zoals we die kennen zijn eerste stappen in de jaren 1950 met de opkomst van de eerste solid body elektrische gitaren. De race om innovatie zal met name geleid worden door Fender en Gibson.
Geschiedenis van de versterker
De eerste versterkers waren niet altijd voldoende om goed geluid toe te voegen aan groepen die op steeds grotere podia en publiek speelden. Ter compensatie kwamen de muzikanten daarom in de verleiding om het volume van hun versterker maximaal open te zetten, waardoor de powersectie oververzadigd raakte. Dit is hoe verzadiging verscheen, door "toevallig".
In die tijd ging het allemaal om crunch (iets overgedreven clean geluid) en overdrive (vervorming geproduceerd door de eindversterker) tonen. Pas in de jaren zestig werden saturation-pedalen ontwikkeld waarmee meer gain kon worden verkregen, zonder het volume van de versterkers te forceren.
In de jaren 70 en 80 verschenen de eerste versterkers met "on-board" vervorming: deze modellen waren uitgerust met een voorversterker "volume" of "gain" potentiometer bedoeld om de vervorming stroomopwaarts aan te passen, en een "master" (power volume) waarvan de functie is om het algemene uitvoerniveau te regelen. Daarna zullen de versterkers direct worden uitgerust met verschillende kanalen, waaronder een specifiek gewijd aan verzadiging aan de horizon van de jaren 90.
Versterkers zijn onderverdeeld in twee hoofdfamilies:
1.Buizenversterkers
2.Transistor versterkers(of hybrides, meestal uitgerust met een lamp op de voorversterking)
Ze hebben allemaal voor- en nadelen die we u in deze gids voor gitaarversterkers presenteren.
Buizenversterkers
Buizenversterkers zijn meestal de keuze van muzikanten die op zoek zijn naar kwaliteit en authenticiteit. Hun vermogens- en voorversterkingssecties worden verzekerd door buizen, ze bieden veel meer warmte, efficiëntie en persoonlijkheid, maar in ruil daarvoor verplichten ze om op een hoger uitgangsniveau te spelen, zodat hun volledige potentieel wordt benut (in het bijzonder voor vintage-beïnvloede versterkers met minder tuning opties).
De balans tussen dynamiek en geluidscompressie, zo gewaardeerd op dit type versterker, komt uit de eindtrap.
Aan de andere kant is het ESSENTIEEL om een bepaalde volumedrempel te overschrijden voordat de lampen in actie komen en al hun kwaliteit leveren.
Daarom raden we aan om in het kader van de aanschaf van een "buizen" -versterker (Engelse term voor lampen) niet meer dan 40-60 watt aan vermogen te gebruiken, anders wordt uw apparatuur in de meeste spelconfiguraties te weinig gebruikt.
De meeste huidige modellen hebben echter twee of zelfs drie of vier afzonderlijke kanalen, evenals een groot aantal instellingen waarmee u de interactie tussen verzadigingssnelheid en uitvoerniveau naar believen kunt regelen. Optimaal gebruik vormt dus geen echt probleem meer, ongeacht het benodigde volume.
Vaak vervaardigd in Europa of de VS voor de meest geavanceerde modellen, is "lamptechnologie" des te duurder omdat er soms zeldzame en dure componenten worden gebruikt. Daarnaast is het goed om te weten dat de lampen slijtdelen zijn die na een paar jaar vervangen moeten worden. Excellentie heeft een prijs.
Opgemerkt moet worden dat bepaalde fabrikanten sinds enkele jaren instapproducten aanbieden (geproduceerd in Azië met lichtere specificaties), die behoorlijk overtuigende resultaten bieden en een aantrekkelijk alternatief vormen voor bepaalde transistorversterkers.
transistor versterkers
Solid-state versterkers genereren, in tegenstelling tot alle buizenmodellen, minder warmte, diepte en gruis, met een meer gecomprimeerd geluid. Het is verrassend dat op dit laatste punt een van hun voordelen opvalt: ze bieden een bijna constante geluidskwaliteit, ongeacht het volume.
De meest kieskeurige zal echter opmerken dat op vol vermogen, waar de buizensystemen aan korrel en homogeniteit winnen, de transistors de neiging hebben om het signaal, de definitie en de nuances van de dynamiek iets te verslechteren: het verdient daarom de voorkeur om te kiezen voor een versterker iets boven de werkelijke stroomvereisten om niet te worden beperkt.
Nog een klein voordeel van transistorversterkers: de koptelefoonuitgang die een niet te stoppen argument is als je wilt trainen zonder de buurt te storen.
Omdat de componenten die nodig zijn voor de vervaardiging ervan minder duur zijn en bijna alle productie in Azië plaatsvindt, is de gemiddelde prijs van een transistor- of hybride versterker vaak toegankelijk, en geeft het beginners toegang tot bevredigende producten in termen van prijs-kwaliteitverhouding. Het is belangrijk op te merken dat een transistorversterker het voordeel heeft dat hij licht en veel minder kwetsbaar is dan zijn buizenconcurrent.
Zoals u zult hebben begrepen, is de keuze tussen lampen en transistors gekoppeld aan het budget dat men eraan wil besteden.
De versterker voedt
Het vermogensbereik dat op de markt wordt aangeboden, strekt zich uit van 2W tot 100W. De keuze van het vermogen zal dus vooral afhangen van de context waarin de versterker zal worden gebruikt: individueel oefenen, studio-opnamen, kleine podia, stadions...
Watt-berekening
Het is goed om te weten dat de berekening van het wattage in relatie tot het werkelijke akoestische vermogen niet op dezelfde manier tot stand komt of we het nu hebben over een buizen- of transistorversterker. De vermogensverhouding lamp-transistor is ongeveer 1 op 3 (om bijvoorbeeld het equivalent van 100W-transistors te hebben, zijn 30W-lampen voldoende). Andere belangrijke informatie: in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zijn 50W-lampen niet gelijk aan het dubbele geluidsvermogen van 25W, maar in werkelijkheid ongeveer 30% meer.
Solid State versterkervermogen
Voor thuisgebruik is 2W ruim voldoende. Het kan echter interessant zijn om te kiezen voor 15, 20 of 30W. Enerzijds is de kast van deze versterkers groter van formaat en levert deze een algeheel substantiëler geluid. Aan de andere kant hebben de luidsprekers die er doorgaans mee worden geassocieerd een grotere diameter en is hun frequentiebalans veel homogener, met een consistentere bas.
Om in een groep te spelen met een drummer is 100W de standaard om elkaar comfortabel te kunnen horen zonder de versterker tot het uiterste te moeten drijven. Een vermogen van 50W is mogelijk op voorwaarde dat uw partners, en meer bepaald uw drummer, weten hoe ze hun speelvolume moeten beheren.
Voor een meer intieme oefening zijn alle versterkers onder de 30 W perfect.
Buizenversterker vermogen
Buizen voor gitaarversterker Voor bandspel met een drummer zijn 30W-40W buizen voldoende, maar het kan nodig zijn om voor 50W-60W te kiezen.
Versterkers van 100W en meer zijn over het algemeen versterkerkoppen die zijn gekoppeld aan kasten met 4 12-inch luidsprekers, bedoeld om zware Rock-Hard-Metal-verzadigingen te bieden met alle rijkdom aan frequenties die deze luidsprekers kunnen bieden. Om hun beste prestaties te leveren, moeten ze worden correct gevraagd met een minimaal uitvoervolume, als dit onvoldoende is, zal hun "traagheid" geen goede resultaten mogelijk maken.
Voor thuis oefenen of studio-opnamen kunnen buizenversterkers met een laag vermogen (van 0,25 W tot 30 W en alles daartussenin) zeer aangename metgezellen zijn. Hun instelmogelijkheden zijn in principe beperkt, vaak zonder mastervolume. Hun natuurlijke verzadiging is zelden belangrijk, maar versterkers met een laag vermogen bieden echt aantrekkelijke gematigde Blues-type overdrives, en je hoeft er alleen maar een (of meer) distortion-pedaal aan toe te voegen om het scala aan geluiden te verbreden. Als je budget het toelaat, kies dan voor een versterker met Gain + Master Volume-regeling (bijvoorbeeld de Blues Junior III FSR – een referentie) om een zekere gebruiksflexibiliteit te behouden.
De speakers
Er zijn grofweg vier speakerformaten (door de fabrikant uitgedrukt in inches): 6", 8", 10" en 12" (inch). Dit laatste wordt meestal beschouwd als de standaard voor elektrische gitaren. Inderdaad, de 12" is de diameter met de meest complete, gebalanceerde en aangepaste frequentierespons voor dit register.
Hoe kleiner de speaker, hoe meer de hoge tonen en hoge middentonen worden geaccentueerd, ten nadele van de bas en lage middentonen. Sommige zeldzame elektrische gitaarversterkers zijn uitgerust met grotere luidsprekers (type 15") vanwege hun overheersende bas. Dit zijn vaak versterkers die speciaal zijn bedoeld voor Blues-Jazz-klanken waarvan gitaristen de extra diepte en zachtheid waarderen.
Amp formaten
Om meer body, diepgang en een oplossing te krijgen"Alles in een", is het mogelijk om te kiezen voor versterkercombo's die zijn uitgerust met zowel de versterkers als de luidsprekers. Ze zijn compact, perfect om in een appartement te spelen en gemakkelijk te vervoeren tijdens je repetities.
Sommige gitaristen op zoek naar "Groot geluid"liever systemen"Stapel"samengesteld uit een versterkerkop en een of meer afzonderlijke kasten, meestal in 4x12". Dit type configuratie wordt heel vaak geëerd in de registers Rock, Hard Rock en Metal.
geluiden van gitaarversterkers
Sinds de jaren zestig worden twee grote scholen onderscheiden: Amerikaanse versterkers en Engelse versterkers, die het product zijn van een andere "filosofie" en knowhow (keuze van buizen, componenten en schakelingen, die een bepalende rol spelen bij de uiteindelijke weergave). Let op, dit betekent niet dat alle versterkers van dezelfde familie hetzelfde bereik bestrijken of exact hetzelfde geluid hebben. Dit zijn slechts kenmerken die betrekking hebben op het behoren tot een soort geluid, die we in grote lijnen zullen beschrijven.
"US" type versterkers
Dit type versterker biedt heldere, warme, heldere en fluweelzachte klanken, met een relatief aanwezige bas. De verzadigingen zijn vol, vet, licht gecomprimeerd en kunnen, afhankelijk van het model en merk, registers bestrijken variërend van Rock-Blues-Jazz (bij Fender-versterkers) tot Rock-Metal (vooral Mesa Boogie-versterkers). Afhankelijk van hun vermogen zijn deze versterkers meestal uitgerust met:
- 6L6 eindbuizen zoals de Fender '65 Twin Reverb-versterker
- 6V6 eindbuizen zoals de Fender 65 Deluxe Reverb-versterker
- EL84 eindbuizen zoals de Fender Blues Junior Lacquered Tweed
"Britse" type versterkers
Ze maken integraal deel uit van het rockgeluid van legendarische bands als The Who, Led Zeppelin, The Rolling Stones, AC-DC en zelfs Queen. Hun bassen zijn pittiger, hun hoge tonen zuurder en hun verzadiging meer bijtend. Ze zijn rijk aan midrange en meer gedefinieerd dan versterkers van het Amerikaanse type, zoals Vox AC30-versterkers en Marshall-versterkermerken of zelfs Orange-versterkers. De meeste Britse versterkers zijn uitgerust met:
- EL34 eindbuizen: Marshall DSL20C
- EL84 eindbuizen: Orange Rocker 32
Hybriden en andere modelleerversterkers
De technologie heeft de afgelopen jaren verbazingwekkende vooruitgang geboekt, en solid-state versterkers komen steeds dichter bij "buis"-geluid via digitale modellering-simulatiecircuits. Ze reproduceren perfect enkele kenmerken van referentiebuizenversterkers, vooral wat betreft warmte en karakter, ook al zijn er nog grote tekortkomingen op het gebied van dynamiek en expressiviteit.
De prestaties van transistorversterkers kunnen ook aanzienlijk worden verbeterd door een lamp toe te voegen aan de voorversterkingstrap (meer zelden aan de versterkingstrap) die de warmte en het dynamische gedrag van het geluid beïnvloedt. Merken als VOX met de Valvetronix-reeks (mixing preamp tube en modeling), de volledige LINE 6-reeks (hybride of volledig transistor) of ROLAND met de Cube-reeks (allemaal transistor) zijn speerpunten geworden in het ontwerp van deze nieuwe technologieën.
Nieuwelingen hebben nu toegang tot versterkers die zowel extreem veelzijdig zijn als tot nu toe ondenkbare speelsensaties bieden tegen redelijke prijzen.
Muziekstijl en versterkermerken
Om u te helpen bij het kiezen van uw versterker, zijn hier de merken die traditioneel geassocieerd worden met de verschillende muzikale werelden.Merk op dat modelleringsversterkers, ongeacht hun merk, bedoeld zijn om ALLE registers te dekken.
Het merk Fender is een grote naam die wordt geassocieerd met het Rock'N'Roll-universum. Sinds 1946 heeft Fender de muziek van artiesten over de hele wereld getransponeerd. Geprezen door de beroemdste verzamelaars en muzikanten, is het een cultureel icoon in de muziekindustrie. Onder de meest bekende modellen vinden we:
FENDER-VERSTERKINGEN
Fender amp muziekstijlen: Jazz, Country, Blues, Rock, Garage.
Marshall is een van de grootste fabrikanten van gitaarversterkers ter wereld! Het werd gemaakt door Jim Marshall in 1962 met de release van de JTM 45. Jim Marshall is ook de uitvinder van de "stack". Het versterkermerk wordt wereldwijd erkend, met name naar voren geschoven door artiesten The Who, Jimi Hendrix en Eric Clapton. Onder de meest bekende modellen vinden we:
MARSHALL-AMPEN
Muziekstijlen van Marshall-versterkers: Blues, Rock, Garage, Hard Rock, Heavy Metal, Metal (afhankelijk van het model).
Engelse fabrikant van muziekapparatuur, Vox is vooral bekend om zijn gitaarversterkers. Na het Univox elektronische orgel te hebben vervaardigd, ontwikkelde het door Tom Jennings opgerichte bedrijf een prototype gitaarversterker om uiteindelijk in 1958 de Vox AC15 15-watt versterker uit te brengen, die door veel Engelse groepen (met name The Shadow) zou worden overgenomen. In 1959 kwam een nieuwe Vox AC30 30 watt versie met luidsprekers uit. De AC30 werd gebruikt door wereldberoemde groepen als The Beatles, The Queens en The Who. Onder de meest bekende modellen vinden we:
VOX-AMPEN
Muziekstijlen van Vox-versterkers: Blues, Rock, Garage.
Het Amerikaanse bedrijf Peavey Electronics maakt audioapparatuur. Het versterkermerk wordt geassocieerd met grote artiesten als Ben Wells van Black Stone Cherry of Herman Li van Dragonforce. Onder de meest bekende modellen vinden we:
PEAVEY-AMPEN
Muziekstijlen van Peavey-versterkers: Jazz, Blues, Rock, Metal (afhankelijk van het model).
Opgericht in 1968 door Cliff Cooper, maakt de Engelse fabrikant Orange Amplifiers al meer dan 40 jaar deel uit van de rockgeschiedenis. Alle versterkermodellen van het merk worden in Engeland gemaakt, met uitzondering van enkele kleine combo's op instapniveau die in Korea worden gemaakt. Veel bekende artiesten hebben bijgedragen aan de reputatie van het merk, zoals Noel Gallagher van Oasis, Jimmy Page en Omar Rodriguez-Lopez. Onder de meest bekende modellen vinden we:
ORANJE AMPÈRE
Muziekstijlen van Orange-versterkers: Blues, Rock, Garage.
